 |
| Het omploegen van een rijstveld |
Eerst kregen we wat traditionele muziek te horen (met Gamelan= muziekinstrument) en zang. Vervolgens waren er 3 dansvoorstellingen. Erg leuk om te zien!
Omdat we de kraton in Solo al van binnen hadden gezien, hadden we al besloten deze niet verder van binnen te bezoeken. Er wordt wel gezegd, dat deze iets mooier moet zijn, maar ach, wie weet een volgende keer. Wij vonden het goed zo.
Daar het al 12.00 uur was werd besloten eerst te gaan lunchen. Tatang en zijn broer, die ons vandaag rondreden, namen ons mee naar een restaurant achter de kraton, waarvan Tatang zei, dat deze om 1.00 uur vol zou zitten. Nu was er op 1 tafel na niemand. Het was een soort grote overdekte veranda, waar een buffet stond, waar je voor 75.000 idr van kon eten (Lois voor de helft). Tatangen zijn broer aten niet mee (is hier heel gewoon, ook al nodig je ze wel uit). Het eten was heerlijk! Inderdaad kwamen er na een tijdje steeds meer mensen, waaronder een bus Japanners. Er werd zelfs nog een dansvoorstelling gedaan in traditionele kleding door een danseres...
Vervolgens reden we naar Kota Gede, een buitenwijk, waar veel zilversmeden werken. De winkels waren open en er werd ook een korte uitleg gegeven over hoe het zilver verwerkt werd. Omdat het zondag was, waren er geen mensen bezig met het zilver, maar er was genoeg te zien. En zoals het een 'goede toerist' betaamt hebben we iets gekocht. Lois en ik blijven toch meiden, die daar wel van houden!
Als laatste gingen we naar de Malioboro, een lange winkelstraat met verkeer, rijtuigjes, kraampjes waar je van alles kunt kopen en winkeltjes. En ontzettend druk.... We zijn er een stukje gaan lopen om de sfeer te proeven en wat batikwinkels te bezoeken. De kwaliteit van de batikstoffen daar is wat minder, maar dan natuurlijk ook een stuk goedkoper.
Vandaag (de 26e) zijn we naar de Borobudur geweest, een tempelcomplex uit de 8e eeuw. Eigenlijk wilden we heel vroeg gaan, zodat we voor de drukte en de hitte kwam, al weer weg zouden zijn, maar volgens mij ging dat niet met ons vervoer. Nu waren we om 8.00 uur weg en rond 9.30 daar en was het al behoorlijk warm. Dit komt ook, omdat de stenen veel warmte opnemen en weerkaatsen. Het was echter zeker de moeite waard.
Aangezien mijn ogen nu dichtvallen stop ik er mee.....wordt vervolgd!
Daar het al 12.00 uur was werd besloten eerst te gaan lunchen. Tatang en zijn broer, die ons vandaag rondreden, namen ons mee naar een restaurant achter de kraton, waarvan Tatang zei, dat deze om 1.00 uur vol zou zitten. Nu was er op 1 tafel na niemand. Het was een soort grote overdekte veranda, waar een buffet stond, waar je voor 75.000 idr van kon eten (Lois voor de helft). Tatangen zijn broer aten niet mee (is hier heel gewoon, ook al nodig je ze wel uit). Het eten was heerlijk! Inderdaad kwamen er na een tijdje steeds meer mensen, waaronder een bus Japanners. Er werd zelfs nog een dansvoorstelling gedaan in traditionele kleding door een danseres...
Vervolgens reden we naar Kota Gede, een buitenwijk, waar veel zilversmeden werken. De winkels waren open en er werd ook een korte uitleg gegeven over hoe het zilver verwerkt werd. Omdat het zondag was, waren er geen mensen bezig met het zilver, maar er was genoeg te zien. En zoals het een 'goede toerist' betaamt hebben we iets gekocht. Lois en ik blijven toch meiden, die daar wel van houden!
Als laatste gingen we naar de Malioboro, een lange winkelstraat met verkeer, rijtuigjes, kraampjes waar je van alles kunt kopen en winkeltjes. En ontzettend druk.... We zijn er een stukje gaan lopen om de sfeer te proeven en wat batikwinkels te bezoeken. De kwaliteit van de batikstoffen daar is wat minder, maar dan natuurlijk ook een stuk goedkoper.
Vandaag (de 26e) zijn we naar de Borobudur geweest, een tempelcomplex uit de 8e eeuw. Eigenlijk wilden we heel vroeg gaan, zodat we voor de drukte en de hitte kwam, al weer weg zouden zijn, maar volgens mij ging dat niet met ons vervoer. Nu waren we om 8.00 uur weg en rond 9.30 daar en was het al behoorlijk warm. Dit komt ook, omdat de stenen veel warmte opnemen en weerkaatsen. Het was echter zeker de moeite waard.
Aangezien mijn ogen nu dichtvallen stop ik er mee.....wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten