Vervolg, vulkaan en 27 aug

De Borobudur uitlopen kom je allemaal mensen tegen, die iets willen verkopen, vooral souvernirs, soms een beetje opdringerig. Ik liep met Lois voorop en wimpelde wel af, maar Frank blijft soms te aardig. Hij vond het ook wel leuk om met de verkopers te onderhandelen, want ook dat is hier heel gewoon. Een verkoper liep zelfs helemaal mee het park uit tot aan de auto...

Frank ging 's middags met Tatang de berg op om meer te zien van wat de Merapi in 2010 met zijn uitbarsting heeft aangericht. Iedereen wordt heel snel geevacueerd voordat hij uitbarst, want hij vertelde, dat de lava met een snelheid van 600 km per uur naar beneden kan razen.
Sommige mensen gaan dan naar familie elders en hopen maar, dat hun huis er nog staat als alles over is. Hele stukken worden weggevaagd door de lavastroom. Tatang vertelde, dat er een laag van 10cm stof lag van vulkaan.

  

Toen Frank terugkwam zaten net Fifi en haar man hier om het fotoboek te brengen met onze speciale foto's...erg mooi geworden!

Vandaag begonnen we met een bezoek aan de bank, omdat het niet lukt om met onze pinkaarten geld te krijgen uit de automaat. We hebben nog extra gecontroleerd of de kaarten op 'buiten Europa'staan en of verder alles ok is en dat is het....Maar d

e bank kon ons niet helpen. Misschien toch nog maar even bellen met onze bank in Nederland. Gelukkig lukt het wel via de creditcard...

Daarna op naar Yayasan Hamba (van Stichting Lestari) in Pakem, een plek, waar vooral kleine ongewenste kinderen en ongehuwde moeders tijdelijk of permanent terecht kunnen. Vooral de kinderen worden gestimuleerd om naar school te gaan. Er zijn sinds kort een aantal huizen op het terrein, waar de kinderen in leeftijdsgroepen wonen met 'moeders', om zoveel mogelijk een gezinsleven er op na te houden.

Ibu Lestari is ooit begonnen in Jakarta met zwerfkinderen Verder kun je heel veel lezen op www.stichtinglestari.nl 

 

We waren erg welkom, ook al was het een onaangekondigd bezoek. We wisten ervan, omdat het ook wordt aangegeven op de site van ons verblijf in Tanen. De oudere kinderen waren nog op school, maar de kleintjes hebben we ontmoet evenals een moeder, die met haar zoontje daar woont en afkomstig is uit oost Papua. Verder de jongste, een 9 dagen oude baby, die met haar moeder en broertje daar verblijft. Allemaal erg indrukwekkend voor ons. Ik krijg niet heel veel uit Lois, maar ze heeft wel de armbandjes, die ze mee had genomen op reis gegeven. En de toezegging aan Ibu Lestari, dat ze een spreekbeurt gaat houden over het project op school....

Na het uitwisselen van gegevens gingen we op weg naar een batik winkel in Pakem of warenhuisje, want het had vier verdiepingen! Veel, heel veel batik en beneden heel veel souvenirs. Natuurlijk weer e.e.a. gekocht....

Hierna bracht Tetang ons voor lunch naar een speciale plek, waar allemaal open overdekte plekken zijn, waar je kunt eten boven het water, waarin o.a. zalm zwemt.

De ervating was bijzonder, maar het eten van Dewi is veel, veel lekkerder!!!

Dus vanavond weer genieten van haar maaltijd.